bjk1903: Pek şikâyet etmem. Susar ve önüme bakarım. Benliğimde fırtınalar kopsa da belli etmem. Acının en büyük ilacı sabırlı olmak, her şeyi zamana bırakmaktır. Ben de her zaman böyle yaparım.

dpd06: Ben yokmuş gibi davranıyorum,herşey olacağına varıyor.

uslu yadigar: Acılarımı seviyorum. Acı insana lazım diye düşünüyorum. Onu üzerime yakıştırabiliyorum. Anı yaşıyarak daha doyumsuz kılıyorum.

as1908: Bağırıp çağırarak acılarımı dışa vuruyorum. Kendimle kavga edip duruyorum.

gamzet2: Acı? Hımmm.. Galiba bu aralar onunla başa çıkamıyorum.

living_dead: Acılarımdan nefret ediyorum..Ancak buna bir çare bulunamadığından,sakinleşmeye çalışıyorum..Barışmaktır bir nevi..

betül.02: Acılara gülümse anılarım.. Evet, karşılaştığım acılara gülümsüyorum..

ışıl_ışıl: Birkaç gün acı çekerim evet... Ama en kısa zamanda acılarımı atmaya çalışırım.

sevgiozlemi: Bir süre üzülüyorum ağlıyorum. Sonra unutuyorum. Acının insana kattığı değer vardır ama her acı unutulur..

siyahmasal: Şimdi ilk gençlik yıllarımda ağladığım şeylere bakıyorumda komik tabii ama onları yaşamasaydım belki de bu kadar olgun duramazdım hayata karşı.Öğrendiğim en önemli şeyse her şeyden acı duymaya gerek yok,yaşamın gereği olarak bakınca acı duymuyorsun sadece sarsılıyorsun,tabii geri dönüşü olmayan kayıplardan bahsetmiyorum...